Kumların Kadını

“Hem dolambaçlı hem de bağımlılık yapıcı.; ” - David Mitchell “Hem Poe hem de Kafka akla geliyor.; Kobo Abe sayfalarda hiç dinmeden atan bir heyecan yaratıyor.; Okudukça okuyorsunuz ve okuyorsunuz.; ” - The New Yorker “Bazıları onda Kafka`nın bilinmeyene yönelik manipülasyonlarını, başkaları ise örneğin yarattığı kum çukuru metaforu ile Beckett`in esintilerini bulacak.; ” - Saturday Review Bir ağustos günü bir adam ortadan kayboldu.; Bir tatil gününde, buharlı trenle yarım günlük mesafedeki sahile doğru yola çıktı ve kendisinden bir daha haber alınamadı.; Ne kayıp başvurusu ne de gazete ilanları bir işe yaradı.; Bu adamla ilgili vakada kayda değer bir ipucu yoktu.; Ayrıca, günlük hayatında ortadan kaybolmak istediğini düşündürecek en ufak bir hâl veya harekete rastlanmamıştı.; Doğal olarak, başlangıçta herkes gizli bir ilişkisi olabileceğini düşündü.; Fakat adamın karısı adamın bu geziye böcek toplamak maksadıyla çıktığını söylediğinde, hem polisler hem de iş arkadaşları biraz hayal kırıklığına uğradılar.; Şüphesiz, kum yaşam için elverişli değildi.; Peki, durağan hâl varlık için vazgeçilmez miydi? O tiksindirici rekabeti başlatan da sabit kalmaktaki ısrarımız değil miydi? Sabit olmayı bırakıp kendimizi kumun akışına bırakıversek rekabet de ortadan kalkacaktı.; Gerçekte, çölde de çiçekler açıyor, böcekler ve hayvanlar yaşamlarını sürdürüyorlardı.; Öyle ya, keşke kadına da bu manzaradan bahsedebilseydi.; Gidiş-dönüş biletlerin asla işlemeyeceği kumun şarkısını, yanlış perdeden de olsa ona dinletebilseydi keşke.; Oysa adamın tek yaptığı, yeteneksiz bir çapkını taklit edip başka bir hayatın yemiyle kadını avlamaya çalışmak olmuştu.; Kumdan duvar, adamın ruhunu yakalamış, onu kese kâğıdındaki bir kediye çevirmişti.