Sanat Yok

1985'de Hilfsverben des Herzens (Yüreğin Yardımcı Fiilleri) aldı eserinde annesinin ölümünü dokunaklı bir biçimde anlatan Pêter Esterhâzy Sanat Yok romanı üzerinde çalışırken annesini neredeyse her gün görür; birlike öğle yemeği yer ve konuşurlar.; Bu sohbetler sırasında ellili yıllar ve 'Mucize Takım' Bern 1954 hakkında yeni öyküler öğretir; annesinin Hidegkûti ve Puskâs gibi büyük futbol yıldızları ile dostluk kurduğuna vakıf olur.; Puskâs annesine hayrandır ve aileyi zorunlu göçten kurtaran kişi olmuştur.; "Onun tüm hayatı futboldu ve annemin kafasındaki dünya bir futbol sahasının dörtgenlerinden oluşuyordu.; " Ve anlatıcı bu sahada aile öyküsünden aşina olduğumuz kişileri bir araya toplar; baba, anne, kardeşler alanda yerlerini alırlar, fakat başka bir tertiple çıkmışlardır sahaya.; Babanın yeni bir öyküsü vardır bu kez ve ona erken gelen ölüm bir lütuftur aslında.; Oğlunun da bir aşk öyküsü vardır; kırk beş yıl önce başlayan bu hikâyenin karanlık gölgeleri hâlâ peşini bırakmamaktadır onun.; Ve anne sonunda kendi ölüm ilanını oğluna dikte ettikten sonra, dil futbol sahasını terk eder-geriye kalan anlatıcınınn annesine duyduğu ve yüreğinde sonsuza dek yaşayacak olan harikulade bir bağlılıkla hayranlıktır.